All posts under: Kenan Yaşar
I. Zardan Adam Olasılıklar üzerine kurulu bir yaşamı olduğu için kendini şanslı addediyordu. Tıpkı diğer milyarlarcası gibi, çalkalanıp çalkalanıp atıldığını hissediyor “Tanrı zar atmaz!” diye Tanrı’ya veryansın ediyordu. Yaratımının önüne farklı seçimler sunuyor gibi gözükse de ...
Devamı »
Yakama eskimiş kuşlar konuyor Kocamış kuşlar kenarlarına Bokları da kocamış Bir boka benzemiyor Havalanıyor yakamdan sonra Derken ve birden Sanırsın ki tüm anları kaplamış Kanat çırpışları Öyle öğretildi ya Pırpır etmesi gerekirken içinin Sen alnına düşen ...
Devamı »
Uç uca eklenirsin, eklenirsin de gidersin ya; trenleşme korkusuna aldırmadan ve tüm yakıştırmalara inat. Sen, önündekiler ve arkandakiler, gözünüz görmez hiçbir şeyi. Biriniz düşecek olsa, tek bir yumruktan düşersiniz. Tekinizi anlatması kâfidir ve hepinize dairdir söylenceler. ...
Devamı »
Uzayın soğuk olduğu söylenir. Tek bildiğim, sonsuz olmadığı. Mıhlanmış hayatlar gibidir, sonsuz kere sınırlıdır uzay. Kışı sevmem, soğuktur kış; üşütmeyi hüner bellemiş bir zorbadır. Kışla uzay arasında bir bağıntı olmalı. Üstelik matematiğin her noktasına taş çıkaracak ...
Devamı »
I. Denizden Uçağa Her tarafı kaşlarla kaplı bir alına kar yağınca anlıyorduk saçların ağarmaya başladığını... İçimizde birazcık öfke, çokça metafor. Oysa ne kadar da çok istemiştik şöyle hoyratça dağıtılmış öfkelerin en kallavi parsellerini. Cennet mekânında da ...
Devamı »
Yoktu salgın başladığında senden tek bir iz. Ve bana salgını anlat deseler, direkt senden başlardım… … Çoktan modasının geçtiği demlerdi, bulaştırmanın. Sebep ve sonucun kendisi olmaktı mesele. Mesele falan yoktu. Ölüyorduk, sapır sapır dökülüyorduk hepimiz de. ...
Devamı »
Tek bir sese açılan bir kapak, sonra bir nefes elin; avaz avaz çığlıkların bendi. Kan ter içinde bir ishal gibi yayılır acı; damla damla, nefes nefes. İlk eriğini aş ererken kopardın dalından. Tesadüf ki yazdı ve ...
Devamı »
Sağır bir köpek gördüm; bir haberde geçiyordu. Sırf sağır diye önceki beş sahibi tarafından terk edilmiş. Sağır olduğundan eğitilemeyeceğini düşünmüşler ve yüzüstü bırakmışlar onu. Ve fakat gördüğüm kadarıyla altıncısı ve umarım ki sonuncusu pek seviyor kendisini. ...
Devamı »
Kapı açılışı bir araba kazası sahnesiyle gerçekleşiyor. Nokta atışı bir tarih yok ama belli ki 1950’lerin sonlarındasınız. Belli belirsiz bir köprü üstü (Âşıklarına yer yok ne yazık ki bu dizide.). Haşatı çıkmış iki araba. Kadrajda bir ...
Devamı »
Uzun bir yolu ne açar Belki gitmek açar Belki de çekmek kendine Halatları da böyle Benzetmedik mi kendimize Göbek kordonu diye Çekiştire çekiştire Sonrası, ormanda bir makas darbesi Peki, yol kesenlere haydut dendiğini Kim söyledi bizlere ...
Devamı »
