All posts under: Kenan Yaşar
Kırmızıydı ışıklar 60 sonlarında Yaşadığımdan ve bildiğimden değil Hissin teki ana rahmine dadanan Azıcık kulağına çıtlatsa, emin olurdun Âşık olduğunu söyleyen adamdır ozan Şairse yazar sadece Kırmızıydı, şöyle bi' durulurdu çünkü Şöyle bir durulur, öyle akardı ...
Devamı »
Monday Morning 5.19 Tatile çıkacağız. Büyük bir kısmında da yolda olacağız. Altımızda da bir araba. Hepi topu iki kişiyiz. Muhtemelen önde oturuyoruz. Arabayı ben kullanıyorum. Yanımda da Ezgi. Epey hız yapıyoruz başlangıçta. Deli basıyoruz gaza. Yani ...
Devamı »
Nedir uyku denen şey? Birkaç saate sıkıştırılan bir eylemsizlik hâli mi, yoksa birkaç saat gibi belirli bir süreci kapsayan, ama tanımlama gereği duyulmayan bir zaman dilimi mi? Belki de zaman kıskacının dışında, algılarımızın bir başka boyuta ...
Devamı »
I. Aşk Temaslarını esirgemediğimiz, rakıyı bulandıran ıslaklıkla aşka gelen bedenlerimiz… Ceset bakışlarında şekillenen solgunluğum, diriltmekten beter ettiğimiz ölüler ve rakıya inen infaz… Ölüm sarhoş olur mu? Hangi sarhoş hatırlar öldüğünü? Bana anlamıyorum deme! Cesetler anlasa ne, ...
Devamı »
6 / İnanç - Fosil - Yakıt Uyan Bir arayıştır altlar İndikçe tükenir Sandığın Bir noktasına bilinç konulmuş Canlı bir doku sonuçta Gezegen de olsa İnsan da Uyan Çok fazla kömür birikti Çok fazla tanrı Tam ...
Devamı »
I. Bilişsel Zekâ Yaptığımız robotun DNA dizilimini yazmaya çalışıyorduk. Robotun kabataslağını bitirmiş, sindirim sisteminin iskelet sistemini hazmetmesini bekliyorduk. Kendi kendini yemişti çünkü; neredeyse tamamını hem de. Genomunu kodlarken farkında olmadan nev-i şahsına münhasır yamyamlık da kodlamış ...
Devamı »
Ne zor şeydir, birine “Geçirdiğin en güzel yıllar hangileriydi?” diye sormak. Hele ki 3 yaşındaysa sorduğun şahsiyet. Dönüp dönüp her seferinde aynı şeyleri söyler zaman yolculuğundan her inişinde: “Komik olduğunu mu sanıyorsun?” Hayır, hiç de sanmıyorum. ...
Devamı »
Soyu tükenmekte olan bir tıp öğrencisi. Bilmem kaçıncı okulu. Birini bırakıp diğerine başlamış. Başlamakla da kalmamış, inatla devam etmiş, bırakacağını bile bile. Nasıl etmesin; bırakmanın, salıvermenin dayanılmaz cazibesine kapılmayan mı var ki? Pek çok şeyi götümüzden ...
Devamı »
I. Kutu Ölümden mi korkarız; ölüm şeklinden mi? Her tatile çıkışında kedisini bize bırakır Schrödinger. Bize derken, bizi, hepimizi kast ediyoruz. Hem ne fark eder? Ne fark eder inişler ve çıkışlar, aralarda kalan sıçışlar? Sonra telefon ...
Devamı »
I. Kukla Ama Acıma Son üç ayını berbat bir barda vantrilok olarak geçirmişti. Virtüözlük mertebesinden İkinci sınıflığa uzanan sancılı bir deneyimdi aslında bu. İşin ehli olan boşboğaz ve doğru atımlar bu duruma tersine evrim adını verseler ...
Devamı »
