Edebiyat

"Yıllar öncesine bir atıf: Odamda sivrisinek besliyorum..." Ve "Edgar Allan Poe; Hadi Üçle"li 6 Aralık 2018'e (Yazıyı oku), şimdinin "The Fall of the House of Usher"ına şiir dolu, Poe dolu bir gönderme: Aşk kokan ve kanla yazılan bir alışverişti boşa akmayan ömürler... Akıttığın kanların bedelini...

YAPAY ZEKÂLI PARADİG ÖYKÜ - Fazlasıyla sıkıcı bir profil olmuş bence. - Ben de sıkıcı biriyimdir zaten. - Yazık ki durumunuz o derece vahim, desenize. - Vahim de olsa seviyorum onu. Onsuz asla yapamam. Yani yaparım da, o olmaz. - Sıkıcılığın üstüne bir de böyle bir karmaşa… Karar verememe…...

- Nedir şiir? - Bilmiyorum. - Peki, ne değildir şiir? - Bilmiyorum. - En iyisi yazmak ve orada bırakmak şiiri. - Neyin en iyisi? - Bilmiyorum. Hiçbir şekilde kalıplara sokmamak mı gerek, yoksa şiiri?.. Kalıplar ötesi ve alabildiğine özgür... Güzel bir yol sanki... Pek güzel hatta. Baktıkça bir şiire, dizeler görüyoruz etrafa...

1983’te döneminin en önemli edebiyat dergilerinden Yazko Edebiyat’ta yer alan ilk yazısından bugüne deneme, tanıtım yazısı, inceleme, eleştiri, günce ve öykü gibi pek çok türde metinleri yayımlanan Hülya Soyşekerci’nin Yazarlara ve Yapıtlara Yönelik Okumalar (2008), Okuma Yolculukları (2010), Bornova’dan Gün Rengi Sayfalar (2011), Mavi Harfler Atölyesi (2012), Hayaller ve Harfler (2016), Denizin Masalı (2019) ve Aynadaki Ayna (2020) adlı...

“Kuşların ötüşü sessizliği çoğaltır. Irmağın akışı. Ağaçların, otların hışırtısı da öyle. Rüzgâr sessizlikle uğuldar. İnsanın konuşması?” (Aşk İşaretleri, s. 6) Sessizliğe, dilsizliğe ulaşmayı amaçlamış bir yazar, dil ile nasıl bir ilişki kurar? Çalışmalarında dil ve iktidar arasındaki ilişkiyi ele alan Foucault, “söylemin öte yanında kalma arzusu”ndan bahseder. Bu arzunun...

Buket’i yıllar önce sosyal medyada bindozöfkeli mahlası ile müzik blogger’ı olarak tanıdım. Gençti, meraklıydı, okuyordu-dinliyordu, hepsinden önemlisi bir de yazıyordu… Kabul zaman zaman da öfkeliydi. Her genç kadar, her genç gibinin ötesinde bir yaşanmışlığı olduğunu hissediyor, zaman zaman paylaşımlarından da anlıyor olsam da asıl aynayı...

Nedir uyku denen şey? Birkaç saate sıkıştırılan bir eylemsizlik hâli mi, yoksa birkaç saat gibi belirli bir süreci kapsayan, ama tanımlama gereği duyulmayan bir zaman dilimi mi? Belki de zaman kıskacının dışında, algılarımızın bir başka boyuta geçtiği bir acayiplikler kumkuması, kim bilir? Ne yazık ki...

I. Aşk Temaslarını esirgemediğimiz, rakıyı bulandıran ıslaklıkla aşka gelen bedenlerimiz… Ceset bakışlarında şekillenen solgunluğum, diriltmekten beter ettiğimiz ölüler ve rakıya inen infaz… Ölüm sarhoş olur mu? Hangi sarhoş hatırlar öldüğünü? Bana anlamıyorum deme! Cesetler anlasa ne, anlamasa ne… İnsanları dış görünüşlerine göre değil, diş görünüşlerine göre değerlendiriyordu. Ne zaman...

6 / İnanç - Fosil - Yakıt Uyan Bir arayıştır altlar İndikçe tükenir Sandığın Bir noktasına bilinç konulmuş Canlı bir doku sonuçta Gezegen de olsa İnsan da Uyan Çok fazla kömür birikti Çok fazla tanrı Tam bir cevher Yerle bir olan Kafanın tüm katmanları Ve şimdi dışarı çıksın Magma eşliğinde Önce içindekiler Sonra sen Ve dökül bakalım İnanç mı ağır Kömür mü Tanrı mı Uyan uyan uyan Isınmaya Dolmaya Taştıkça...

Bir pazar günü, Feriköy’e; o güzelim antika fincanları, çeşit çeşit plakları, oyuncakları, kitapları ve birçok rengi bir arada görmeye gitmiştik. Yan yana iki tezgah vardı; baktığınız an gözlerinizin ayrılmak istemeyeceği, tekrar tekrar bakıp her defasında yeni bir şeyler farkedeceğiniz… Şimdi bunları yazarken aklıma bir şarkı...