Genomu Sen

Kırmızıydı ışıklar 60 sonlarında Yaşadığımdan ve bildiğimden değil Hissin teki ana rahmine dadanan Azıcık kulağına çıtlatsa, emin olurdun Âşık olduğunu söyleyen adamdır ozan Şairse yazar sadece Kırmızıydı, şöyle bi' durulurdu çünkü Şöyle bir durulur, öyle akardı her şey Doğru kelimelere de gerek yoktu Yazılan her şey doğruydu zira Ve notalar Ah o notalar Neredeyse yarım asır...

I. Aşk Temaslarını esirgemediğimiz, rakıyı bulandıran ıslaklıkla aşka gelen bedenlerimiz… Ceset bakışlarında şekillenen solgunluğum, diriltmekten beter ettiğimiz ölüler ve rakıya inen infaz… Ölüm sarhoş olur mu? Hangi sarhoş hatırlar öldüğünü? Bana anlamıyorum deme! Cesetler anlasa ne, anlamasa ne… İnsanları dış görünüşlerine göre değil, diş görünüşlerine göre değerlendiriyordu. Ne zaman...

Monday Morning 5.19 Tatile çıkacağız. Büyük bir kısmında da yolda olacağız. Altımızda da bir araba. Hepi topu iki kişiyiz. Muhtemelen önde oturuyoruz. Arabayı ben kullanıyorum. Yanımda da Ezgi. Epey hız yapıyoruz başlangıçta. Deli basıyoruz gaza. Yani bunu yapan benim aslında, Ezgi sadece oturuyor. Arada bir o...